Yangsuo en Hong Kong

We landen in Guillin en we wanen ons meteen in een heel ander China. Hoewel we nog een uurtje in de taxi moesten zitten, was dit absoluut geen straf. Prachtig karstbergen rezen op om ons heen en wij zaten met onze neuzen tegen de ramen gedrukt. Dit was even wat anders dan al die hoogbouw.

Ook hier verbleven we in een typisch Chinees hotelletje aan de rivier, midden tussen de bergen. Eigenlijk was het al prachtig om buiten te gaan zitten en rond te kijken, al verloor je ondanks minimale lichaamsbeweging al wel wat litertjes zweet. Na de rivier even gecheckt te hebben en een verhaal over visjes die je edele delen inzwemmen gehoord te hebben, besloten we dat zwemmen ook maar geen optie was. Jaloers keken we naar Nick die wel in een emmer met water paste en daar heerlijke verkoeling vond en veel lol.

Omdat de drone die we door heel China meesleepten, na de eerste vlucht al kadoek was, konden we helaas geen dronefilm maken in dit prachtige gebied. Het gebied waar het eigenlijk allemaal om ging, voor de drone dan. Gelukkig verzamelden de mannen hun creativiteit en technische kennis en werd de drone met elastiekjes en verband en de gopro omgebouwd. Heeel stabiel waren de beelden niet, maar…. Er was beeld en de drone en de gopro hebben het saampjes overleefd! Applausje!

De volgende dag bekijken we de natuur vanaf de rivier, maar dan ( veilig ) op een bamboevlot. Wij relaxt op een strandstoeltje en de arme Chinees die met een stok ons vlot voortduwt. Hoewel het toch echt dezelfde bergen zijn die je bekijkt, is het vanaf elk gezichtspunt, elk moment weer anders. Dat maakt het zo speciaal. Ook is het niet goed op een foto vast te leggen, maar zal je het echt moeten ervaren.

Hoewel het de bedoeling was dat we daarna een of ander dorpje zouden bezoeken, vonden we (wel in dat dorpje) een super lekker en mooi restaurant. Hier aten we wederom orange duck, een specialiteit van dat gebied, iets wat zeker zelf gaan proberen te maken.

Tijd voor rust was het ’s middags niet, alhoewel voor Janette en mij niet. Eigenlijk zouden we alleen een stukje wandelen om de moonhill te bekijken, zeker niet te beklimmen. Waarom zouden we in 75 graden Celsius en een luchtvochtigheid van 150%? We kwamen na een halve kilometer lopen moe en bezweet aan bij de moonhill, een berg die op een maan lijkt ( jaja). Een of andere buitenaardse kracht, zorgde er onbewust voor dat we de trap opliepen en we bleven maar lopen. Op een gegeven moment landen we weer op aarde en vroegen we ons af wat onze bezielde? Maar ja, teruggaan was ook zo zonde, misschien waren we er al wel bijna. En dat dachten we bij elke tree. Elke chinees die we tegenkwamen, zei almost, maar zij hebben toch een iets andere vertaling van almost. Wij vies en bezweet en de Chinese meisjes op hakken, opgemaakt, mooie witte rokjes. Hoe doen zij dat toch? Wat hebben zij voor geheim? Maar… om de spanning weg te nemen, we hebben het gehaald! Bam, weer wat bereikt. En eerlijk is eerlijk, ondanks de vermoeidheid en het zweet, voelden we ons goed! En wat was het weer mooi! 5000 foto’s geschoten natuurlijk, dat we wel bewijs hadden. Onderaan stond het waterverkopertje al op ons te wachten. Hoewel we ook al beloofd hadden dat we water van haar zouden kopen, wilden we haar hele koelbox wel overnemen. Als echte diehards liepen we terug naar het hotel. Onderweg kochten we nog een portie bamboerijst, ook een specialiteit van het gebied.

Als echte reizigers, gingen we ’s avonds ook weer tussen de lokale Chinezen eten. Eigenlijk was het toeval, want we waren verdwaald en niemand kon ons de weg vertellen naar de bekendste, grootste, beroemdste straat van Yangsuo. Achteraf was het om de hoek, maar ach.. We wisten wederom niet wat we bestelden, maar uiteindelijk kregen we een complete kip, eend en vis in stukken gehakt op de tafel. Werkelijk waar alles lag er tussen, snavels, poten etc. Hoewel het erg lekker was, moest je erg je best doen om wat vlees of vis in je mond te krijgen en tjah.. je moet je er even overheen zetten dat je per ongeluk een complete kop met snavel in je mond hebt.

We waren nog niet uitgekeken in Yangsuo. Dit keer gingen we op de fiets het gebied verkennen en echt waar, ook dit was weer anders en geweldig mooi! Op het begin regende het wat, dus fietsten we met van die plastic capes aan ons geplakt. Gelukkig hadden we een gids, die ons nog mooiere plekjes liet zien en ons her en der door het gebied meesleepte. We kwamen ook bij een boerderijtje aan waar 2 oude Chineesjes woonden. Vol trots liet het oude vrouwtje haar doodkist zien, die door haar zoon was gemaakt en al 30 jaar klaar stond. Voor de foto ging ze er al slapende voor poseren. Hmm…luguber. Ook deze fietstocht sloten we af met een typisch Chinese lunch, oftewel zoeken naar wat vlees tussen de snavels en de poten. Jammie!;) De eend was wel supervers, dat hebben we met eigen ogen gezien.

’s Avonds hadden we dan toch eindelijk Weststreet gevonden, een beroemde straat in Yangsuo en het was zeer bizar dat de taxichauffeur dat niet kon vinden… Want daar midden in de natuur is dus een straat waar iedereen zich verzamelt, wat een drukte! We waren het al weer bijna vergeten..

De prachtige natuur en wederom China laten we achter ons en vliegen we naar metropool Hong Kong ( ook wel aardig Chinees hoor).
Hong Kong was overweldigend! Immens groot, echt gigantisch! De karstbergen hadden weer plaats gemaakt voor veel en gigantische hoogbouw. We zagen het al vanuit de taxi vanaf het vliegveld, maar vanaf Victoria Peak ( uitzichtpunt ), was het helemaal fantastisch! Wauw! ’ s Avonds was het prachtig verlicht, waardoor het weer een heel ander beeld gaf.
Hong Kong was anders dan de rest van China. Rijk, schoon, luxe en de mensen leven gehaast, maar zijn super aardig en beleefd. Staar je iets te lang naar een plattegrond, komt er gelijk iemand naar je toe. En als je het dan nog niet snapt, lopen ze zelfs met je mee.
We gingen her en der door Hong Kong met de metro en we genoten van alle luxe die de stad ons kon bieden. Prachtige en vooral heeeeeel veel winkelcentra! Om elk wc gebouwtje was weer een winkelcentrum heen gebouwd. Bilboards, reclameborden everywhere! En natuurlijk, hier ook weer heerlijk eten. We aten in chique restaurants, maar dat wisselden we af met altijd lekker eten op de markt. Hoewel hier die verschillen veel minder zijn, zie je dat ook in Hong Kong terug. We struinden over de haven van Hong Kong en verwonderden ons over de bedrijvigheid vanaf een terrasje.

Na 2 dagen drukte, zochten de buitenwijken van Hong Kong op. Dit ligt aan de kust en hier was een heerlijke boulevard met vele restaurants en marktkraampjes . De jetset van Hong Kong woonde hier en dat kon je merken aan de prijzen die de lucht inschoten. We zagen o.a. de boot van Bill Gates nog liggen! De tocht ernaar toe was bijzonder. We begonnen nog in de drukke stad, tussen alle hoogbouw, maar geleidelijk aan veranderde dit in kronkelige wegen in de natuur langs de kust.

Het Chinese avontuur zat er nu echt op. 2 weken rondreizen en de tijd was omgevlogen. Een reis door een overweldigend, indrukwekkend, maar ook heel druk land. Een ervaring weer om nooit te vergeten. Nu was het tijd om te chillen (en te trouwen) en dat doen we in het altijd fijne Thailand. Hoewel we avond voor ons vertrek nog nerveus waren over aanslagen en een storm die Thailand 5 dagen lang zou teisteren, zouden we daar gelukkig heeeelemaal niks van merken.