Operaties!!

Maandagmiddag hadden Sophia en ik een afspraak met onze Nepalese vriendinnen(Jaaaaa, die hebben we ook!). Echt hele leuke meisjes, die helemaal weg van ons zijn:P. We gingen namelijk shoppen voor een jurk.Er is deze week namelijk een womensfestival, waar wij dus ook heen moeten en daar hebben we zon typisch Nepalese jurk voor nodig. Het passen was al heel grappig. Je komt in zon jurkenwinkel en daar ga je niet ffen rondneuzen, maar je zit met zen allen op de grond, want daar liggen allemaal kussen en je moet je schoenen uit en dan gaat die man zen hele collectie laten zien. Ik had snel beslist. Het werd een rode uber kitscherig ding. Echt zo lekker overdreven. Zij waren er heeeelemaal weg van. Sophia kon echter niet zo goed beslissen, omdat ze gewoon niet van jurken houdt en al helemaal niet van zulke. Tjah... het is ook niet mijn smaak, maar het hoort er gewoon bij;)
Dinsdag stond de eerste operatie op het programma! Ja echt de allereerste operatie voor mij, want het enige wat ik gezien heb is in Grey's anatomy.
's ochtends gaat eigenlijk altijd hetzelfde bij chirurgie( tenminste zou moeten). Ik werd (helaas helaas) weer opgehaald met de motor( heb later maar gezegd dat ik liever loop:P) en ook weer eens veel te laat, dus kwamen we te laat aan in het ziekenhuis. Ja, hij krijgt op zen fallie als hij er niet op tijd is, dus liet hij mij zo staan met mijn tas, wachtend op mijn kluisje die ik nog niet had. Onder de rondes werd mijn kluisje klaargemaakt( dus geen rondes voor mij) en dat was nogal een operatie:P 10 nepalezen, wat gereenschap en een half uur later had ik een eigen kluisje! Met mijn naam erop: Ingien. Ze vinden mijn naam namelijk erg moeilijk:P. Na mijn kluisavontuur en dus ook de rondes, begon de conferentie weer. Het Duitse stel doet ook chirurgie, dus ging ik daar maar bij zitten( maar andere unit). Hierna begon eindelijk mijn eerste operatie! Er was een heel aardig Nepalees meisje, waar ik eerst thee mee heb gedronken en bij toen de weg wees naar de operatiekamers. Mijn geweldige scrub outfit ging aan, vispetje op, mondkapje voor en daar gingen we dan! Ze waren al druk bezig( tjaah... je kunt daar gewoon in en uit lopen) bij een vrouw met galstenen. Het was een laparascopische operatie. Jaja, supermodern! Ze kunnen en weten op zich wel alles, maar ook hier speelde hygiene absoluut geen rol. Allemaal van die viese lakentjes, iedereen liep in en uit, niks was steriel( al was het maar gewoon schoon!), overal rommel. Oeeeh man, dat al die mensen niet dood gaan aan een infectie is mij een raadsel. Ook moest je speciale operatieschoenen aan, dus had ik die gekocht, dragen ze daar gewoon allemaal strandslippertjes haha:P Ik kan het gewoon niet beschrijven hoe het daar allemaal aan toe ging, maar het was echt een zootje!:P
Daarna was er een een hemoroiiden operatie( dat zijn aambeien). Die man kwam gewoon wakker binnen, keek echt super bang en toen werd er een ruggenprik bij er in gemoord. Daarna moest hij in een super fijne positie zitten( niet dus:P) en werd alles weggebrand en weggesneden.
Gelukkig was het daarna lunchtime! Je zult het niet geloven, maar ik had toch wel honger na de operatie!:P Tatjana( van het duitse stel) was vandaag jarig, dus gingen we naar hun favoriete restaurantje. Daar zaten en lagen we op kussens vegetarisch te eten en daar hebben we een super lekker chocoladetaartje gehad( het was vloeibaar van binnen!!!!) Het was echt zon plek voor van die relaxte mensen met dreadlocks. ( Niemand van ons heeft dreadlocks hoor:P).
Woensdag ging ik maar lopend, want echt geloof me die moter beviel me niet. Moet je nagaan, ik loop liever een half uur! Gelukkig ging een Deens meisje met me mee, want anders was ik zeker verdwaald! Ik had alleen geen idee waar ik moest zijn in het ziekenhuis, dus dwaalde ik maar wat rond, tot een jongen me meegreep naar de goede afdeling. Daar stond ik ook maar wat, want onze dokter was te laat. Toen zag ik het Duitse stel en tjah... nu ben ik geswitcht van unit. Zo makkelijk gaat dat hier. En het leuke was zij hadden vandaag weer een operatie op het programma! Eerst de gebruikelijke rondes weer. Wel schokkend, was een man van rond de 50 schat ik en hij is uit een boom gevallen. Daarmee had hij een gat in zijn maag gekregen( ofzoiets) en nu is al allerlei operaties verder en heel veel dagen in het ziekenhuis verder. Ik heb werkelijk nog nooit zon dun iemand gezien! Tjah... het klinkt misschien stom, maar het leek een beetje een levende dode. Het leek wel of ie geen ogen meer had. Hij keek ook zo zielig. De rondes zijn echt wel interessant om te zien, want je ziet zo ook de mensen van de operatie terug en ik ben altijd maar weer blij als ze nog leven. Ook vertelt de nieuwe dokter best veel erbij. De nepalezen die de casus voorlezen, praten helaas zo onduidelijk en snel Engels, dat als ik niet een beetje mee lees, geen idee heb waar ze het over hebben. Het Duitse stel is hier voor 16 weken, dus met wat meer ervaring en zij leggen me ook veel uit. Hierna de operatie. We gingen snel, want ze begonnen met de freys procedure bij een chronische pancreatitis( onsteking pancreas). We gebruiken die procedure niet in Europa. Het was echt super interessant om te zien, maar het duurde zoooo lang! En wij mogen alleen maar kijken in een operatiekamertje waar het minstens 30 graden is. Dus helaas, ik heb het niet volgehouden totdat de pancreas er uit werd gehaald( niemand trouwens, alhoewel ik hoop de dokters wel). 's middags weer de gebruikelijke lunch op het programma, die ook dit keer heeeel lekker was. Het was er zelfs super schoon( het was van een Nepalese Amerikaan). Daarna gingen we maar weer naar Thamel, lekker slenteren en de luie backpacker uithangen in van die backpacker cafeetjes. Heerlijk! Pot thee erbij en lekker kletsen of gewoon hangen. We zijn eigenlijk alleen 's avonds in het gastgezin en daar eten we hun overheerlijke maaltijd. We zitten trouwens nu wel gewoon aan tafel. Alleen op zaterdag( hun zondag) eten we op de grond met zen allen. En doordeweek alle buitenlanders met elkaar aan tafel. Na het eten doen we ons eigen ding of iets met elkaar, wat bij mij meestal douchen is, aangezien dat hier een hele operatie is( Ik ben volgens mij ook de enige die elke dag in de douche gaat). Ik heb het 1 keer 's ochtends gedaan en toen was het water steenkoud!! Oeeeh mensen, toen was ik wel gelijk wakker!
Donderdag was het endoscopie dag. Ik had dat nog nooit gezien, maar het was geen pretje. Ik hoorde later, dat je in Nederland een verdoving krijgt of gewoon helemaal onder gaat, maar hier dus niet. Hup, slang erin en die mensen zitten constant dan te kokhalzen. Het beeld op het tvtje, was wel interessant om te zien. Volgens mij zat ik wel in het verkeerde hokje, want de dokter zei niks dat ik kwam, legde niks uit en zei vervolgens niks dat ik wegging. Ach, volgens mij kun je hier overal in en uit lopen met je witte jas aan. Want dan wordt je namelijk aanbeden.
's middags gingen we na een lunch voor maar 30 cent( het cafeetje zag er ook niet hoor, heel creepy) naaar een boekenwinkel. Daar hadden ze medische boeken voor 5 euro!! Ja dezelfde boeken, waar ik(naja men moeder) 50 euro voor heeft betaald. Ik heb er een paar gekocht, alleen is het nog de grote vraag hoe ik ze mee krijg, aangezien ik al op overgewicht zit.
Daarna was het womens festival. Mijn kitscherige jurk ging vandaag aan! Waar was ik aan begonnen:P Men haar werd gedaan, super lelijke makup, rode nagellak. Ik was er klaar voor! Iedereen staarde me aan! Echt ik voelde me zo een beroemdheid, maar ik voelde me wel heel ongemakkelijk. Ze kwamen allemaal op me af om te zeggen dat ze me zo mooi vonden( en dan was ik echt niet!:P). En... ze wilden me aan het dansen krijgen. Och och, ze waren nog erger dan men moas die me de dansvloer optrekken! Uiteindelijk....ja echt je gelooft het nooit heb ik gedanst! Ik heb gewoon hen maar nagedaan en ja omdat ik een buitenlander ben met blond haar, vonden ze het geweldig!( volgens mij vinden ze echt alles geweldig). Het was wel heel leuk om te zien!
Daarna lekker weer in onze eigen kleren naar ons kamertje en daar hebben we een filmpje gekeken.
Vrijdag( dat is nu), was het weer gebruikelijk rondes en conferenties. Door de staking van het openbaar vervoer was iedereen te laat, dus liep alles uit. Bij de rondes wilden ze de dunne man( van de boom) laten staan, maar het lukte helaas niet. Ik dacht echt dat hij uit elkaar zou vallen! En trouwens hij krijgt niet eens sondevoeding( ik denk niet dat daar geld voor is), maar 6 eieren per dag en dat terwijl zen halve maagdarm kanaal verwijderd is. Daarna waren er kleine operaties. Ik had helaas niet zoveel gegeten en gedronken en het was daar zo warm, dat ik daar een beetje raar werd. Er was er ook maar 1. De rest kwam niet vanwege de staking en 1 vrouw liep gillend weg. Bij de ene man werd een vetbultje weggehaald, dus dat was ook zo gedaan.
Nu zit ik klaar om op health camp te gaan. Vraag me niet wat dat is, want hun organisatietalent is ver te zoeken. We gaan in ieder geval zo met een bus naar de middle of nowhere in de bergen, arme mensjes helpen. Volgens mij moeten we die berg ook nog opklimmen, dus dat wordt nog wat:P En toen we vroegen, wat we mee moesten nemen, waren ze ook niet zo duidelijk, dus ik heb werkelijk geen idee waar ik terecht kom! Wel spannend! En ik ben blij dat ik ffen deze smog en stof stad ffen verlaat en lekker de natuur weeer in ga;)